Krsna slava hrama u Jabuci uz 137 praznih stolica
Izvor: Srna
U fočanskoj Jabuci danas je obilježena krsna slava Hrama Preobraženja Gospodnjeg, uz 137 praznih stolica u porti Crkve za 137 poginulih srpskih boraca i ubijenih civila 1992. godine koji nikada neće biti zaboravljeni, iako za taj zločin niko nije ni optužen niti osuđen.
Nakon liturgije i obreda lomljenja slavskog kolača služen je parastos za 137 poginulih boraca i ubijenih civila, među njima i za 43 mještana koji su zvjerski ubijeni 23. jula 1992. godine u napadu muslimanske vojske iz Goražda.
Crkveni odbor i Boračka organizacija sa 137 praznih stolica u porti Crkve poručili su da nikada neće zaboraviti svoje žrtve.
Organizovana je i izložba starih fotografija “Jabuka – svijetle staze zavičaja” o životu nekada u Jabuci, području od Previle iznad Ustikoline do podnožja Jahorine, koje je do Dejtonskog sporazuma pripadalo opštini Foča, nakon čega je ostalo u Federaciji BiH.
Predsjednik Crkvenog odbora Ranko Skakavac rekao je da je žalosno da ni nakon 26 godina od završetka rata niko nije optužen ni osuđen za zločin nad nevinim mještanima Jabuke.
– Želimo da svima damo do znanja da mi naše žrtve ne zaboravljamo i da skrenemo pažnju da bi bio red da neko izvadi iz ladice te optužnice, da konačno odgovaraju oni koji su počinili zločin – rekao je Skakavac.
Nakon stradanja u pogromu 1992, a zatim i nakon egzodusa 1995, Jabučani su se raselili širom Srpske i Srbije.
Najviše ih danas živi u Foči i Vojkovićima.
– Bilo je 30 srpskih sela, a rat je učinio da je u jednom danu sve ubijeno i protjerano. Ne znam koju definiciju da nađem, da li je to genocid ili zločin, danas tu niko više ne živi, samo dvije osobe koje su se vratile, a mi se godišnje sastanemo na Preobraženje – naveo je Skakavac.
Masakr nad srpskim civilima nekada fočanske Mjesne zajednice Jabuka, koja je nakon Dejtona pripala Federaciji BiH, koji se dogodio 23. jula 1992. godine, kada su ubijena 43 mještanina, prvo je masovno stradanje Srba u opštini Foča u proteklom ratu.
Muslimanska vojska tada je popalila sve kuće i pomoćne objekte na koje je naišla ubijajući sve pred sobom, a milosti nije bilo ni za slijepe i nepokretne starice, djevojke i djecu, koje su ubijali i palili u njihovim kućama.
Najmlađa žrtva bio je trinaestogodišnji dječak Novo Elez.