Vladika Joanikije izabran za mitropolita crnogorsko-primorskog
Izvor: Srna
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao je danas Njegovo preosveštenstvo episkopa budimljansko-nikšićkog Joanikija za mitropolita crnogorsko-primorskog, saopštila je Mitropolija crnogorsko-primorska.
Nakon upokojenja mitropolita Amfilohija, Sveti arhijerejski sinod SPC je 30. oktobra prošle godine postavio episkopa Joanikija za administratora Mitropolije crnogorsko-primorske.
Mitropolit Joanikije /Mićović/ rođen je 20. aprila 1959. godine u Velimlju /Banjani/.
Gimnaziju je završio u Nikšiću. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1990. godine i apsolvirao filozofiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Zamonašio se u manastiru Ćelija Piperska 30. oktobra 1990. godine.
Rukopoložen je u čin jerođakona 7. februara 1991. godine, a u čin jeromonaha 17. februara 1991. godine, kada je i postavljen za vršioca dužnosti nastojatelja manastira Savina.
Za nastojatelja Cetinjskog manastira, nastavnika i glavnog vaspitača u novoobnovljenoj Cetinjskoj bogosloviji postavljen je 1. septembra 1992. godine.
Septembra 1995. godine unaprijeđen je u čin protosinđela i postavljen za vršioca dužnosti rektora Cetinjske bogoslovije.
Za vikarnog episkopa budimljanskog izabrao ga je Sveti arhijerejski sabor na redovnom zasjedanju u maju 1999. godine.
Hirotonisan je na Cetinju u čin episkopa od patrijarha srpskog Pavla, uz sasluženje mitropolita Amfilohija i još 12 arhijereja 3. juna 1999. godine.
Sveti arhijerejski sabor SPC na majskom zasjedanju 2001. godine osnovao je Eparhiju budimljansko-nikšićku sa sjedištem u Đurđevim Stupovima i za njenog administratora postavio je vikarnog episkopa budimljanskog Joanikija.
Na majskom zasjedanju Sabor ga je 2002. godine izabrao za episkopa budimljansko-nikšićkog, a ustoličenje je obavljeno 4. avgusta u manastiru Đurđevi Stupovi u kojem je bilo drevno sjedište Episkopije budimljanske osnovane Svetim Savom 1220. godine.
Od izbora za episkopa budimljansko-nikšićkog, vladika Joanikije pokrenuo je u Eparhiji obnovu ranije porušenih i izgradnju novih crkava i manastira, više od 60 svetinja od kojih su većina već završene i osveštane.
Sa obnovom svetinja započeo je i obnovu monaštva po opštežiteljnom ili skitskom ustavu. Pokrenuo je Eparhijski list “Sveviđe” i izdavačku djelatnost u Eparhiji.
Do sada je bio član Svetog arhijerejskog sinoda SPC u dva mandata – od 2005. do 2007. i od 2012. do 2014. godine.
Studije i članke iz oblasti bogoslovlja, istorije SPC i književnosti objavljuje u crkvenim časopisima i građanskoj periodici.
Povodom dvadesetogodišnjice njegove arhijerejske službe /1999-2019/ izišla je iz štampe njegova knjiga “Svjetlost svijetli u tami”.
