Dolazak doktora Lazića 92.
Doktor Miodrag Lazić /65/ je specijalizovao hirurgiju na VMA u Beogradu u tridesetoj godini i postao jedan od najmlađih hirurga. Radio je u Vojnoj bolnici u Nišu, a onda prešao na Hiruršku kliniku Kliničkog centra. Danas radi kao rukovodilac Urgentnog centra u Nišu.
Kao dobrovoljac, u septembru 1992. godine, Lazić je došao u bolnicu Koran u Pale. Poslije mjesec dana, kao šef hirurške ekipe, došao je na Ilidžu i radio u ratnoj bolnici “Žica” u Blažuju.
Kao jedini hirurg za stomak i grudni koš radio je skoro dvije godine na prostoru najšireg ratišta Republike Srpske – pet opština sa više od 100.000 stanovnika.
Sjećanja iz rata zapisao je u knjizi “Dnevnik ratnog hirurga” koju je objavila Novinska agencija Republike Srpske – SRNA.
“Dnevnik ratnog hirurga” Miodraga Lazića potresno je svjedočanstvo o ratu u kojem nema predaha. Podsjetićemo se na njegov dolazak u tadašnje Srpsko Sarajevo kroz odlomak iz njegovog dnevnika.
20. septembar 1992. godine
Bolnica “Koran” Pale-ratna bolnica. Stigao sam helikopterom iz Beograda. Pale-centar, Televizija, Radio, Vlada, Predsedništvo. Sigurnost. Bolnica dobro opremljena. Operišem.
……………………………………………………………………………………………………………
Odlazim na Ilidžu, na drugu stranu Sarajeva. Slepo crevo. Sa svih strana su “oni“, samo jedan put slobodan – severnim obodom Sarajeva. Njive, potoci, puteljci, četiri sata putovanja. Ovim jezivim putem, nazvanim “srpska magistrala” (humor svojstven našem čoveku i u najtežim situacijama) putuju ranjenici sa “najžešćeg” dela sarajevskog fronta do prvog hirurga i spasa.Četiri do pet sati užasa. Putuju kamionom, sanitetskim, koji prima pet do šest ranjenika. Ko se jednom vozio tom “stodesetkom“, zna kako je teško i najzdravijem, na asfaltu, a kamoli ranjeniku po rupama, njivama i klizištima. A kad padne sneg, prolaza nema. Od pet ranjenih, dva umiru, tri prežive. Preživeli su u teškom šoku, na granici života. Ranjenici dolaze iz raznih sarajevskih opština: Ilidže, Neđarića, Hadžića, Vogošće, Rajlovca i Ilijaša. Drugi put za život nisu imali.
Na Ilidži imaju bolnicu, ali nemaju opšteg hirurga. Sa instrumentarkom i jednim kolegom odlazim na Ilidžu, u neizvesnost, i, sigurno, najopasniji deo bosanskog ratišta. Bolnica pored Ilidže, jedan kilometar od Vrela Bosne, na samoj padini Igmana, ratna bolnica “Žica“. Lep objekat, ali na čistini, osamsto-devetsto metara vazdušne linije od njihovih položaja. S jedne strane Igman, s druge-Otes. Igman, svuda oko i iza nas. Odatle se muslimani spremaju na proboj prema Sarajevu. Mi smo im, bukvalno, na putu.
